Και τώρα που τελείωσε η χριστουγεννοπρωτοχρονιάτικη χολιστεριναιμογενής ευωχία, καιρός είναι να επανέλθουμε στα ίσα μας, να τραφούμε σαν άνθρωποι και να ξεκουράσουμε το εξαντλημένο από τις υπερωρίες πεπτικό μας σύστημα, χωρίς να μας λείψει το χρώμα, η γεύση, οι μυρωδιές και η ωραία υφή των εδεσμάτων. Και, για να μην σας κρατάω σε αγωνία, εξηγούμαι: Χειμωνιάτικη ριζοσαλάτα είναι το έδεσμα που υπερηφάνως σας παρουσιάζω, τουτέστιν μια απλή σαλάτα με ό,τι χειμωνιάτικη ρίζα έχετε στο σπίτι σας και θεωρείτε ότι μπορείτε να φάτε, χωρίς να αισθάνεστε ότι είστε συγγενής του Ροβινσώνα Κρούσου.

Θα σας δώσω τα υλικά ενδεικτικά εντελώς, καθότι μπορείτε να πειράξετε τη συνταγή όπως σας αρέσει. Οι ποσότητες και οι αναλογίες δεν παίζουν κανένα ρόλο σ' αυτήν τη λαχταριστή σαλάτα.

Για τις γαβάθες των σαλατών που ετοιμάζω χρησιμοποιώ (συνήθως):

λάχανο (βασικό συστατικό, που δίνει και όγκο στη σαλάτα μας)

καρότα

ραπανάκια

1 ρέβα (είναι το καυτερό άσπρο ραπάνι)

1 κομματάκι πιπερόρριζα (τζίντζερ)

Τόσο η ρέβα, όσο και η πιπερόρριζα είναι πολύ καυτερές. Μπορείτε να τις παραλείψετε. Ωστόσο, ακόμα κι αν δεν σας αρέσουν τα καυτερά, μην πτοήστε, γιατί σε συνδυασμό μεταξύ τους, για κάποιον χημικό, που δεν καταλαβαίνω, λόγο οι καυτεράδες εξουδετερώνονται και αφήνουν μια ελαφρότατα πικάντικη γεύση που συνήθως αρέσει ακόμα και στους μη λάτρεις των καυτερών.

φύλλα σέλινου (προαιρετικά). Δεν έχω δοκιμάσει να βάλω και τη ρίζα, οπότε δεν ξέρω αν θα πρέπει να σας την προτείνω.

Αλάτι, πιπέρι, λάδι, λεμόνι.

Ψιλοκόβουμε και πλένουμε το λάχανο. Το βάζουμε στο φούρνο μικροκυμμάτων χωρίς να προσθέσουμε ούτε νερό ούτε τίποτε για 5 λεπτά, για να μαραθεί λίγο.

Τρίβουμε στον τρίφτη τα καρότα, τα ραπανάκια, τη ρέβα και την πιπερόρριζα και τα ρίχνουμε στο αχνισμένο λάχανο. Ψιλοκόβουμε λίγο σέλινο και το προσθέτουμε κι αυτό.

Αλατοπιπερώνουμε, προσθέτουμε λίγο λάδι και πολύ λεμόνι. Ανακατεύουμε και απολαμβάνουμε τη σαλατούλα μας με ωραίο προζυμένιο ψωμί, τυρί της αρεσκείας μας ή/και ένα ωραίο σαλαμάκι αέρος!