Η ζαγορίσια αλευρόπιτα! Τι απόλαυση! Τι γεύση! Τι υφή! Την απολαμβάνω μια ζωή καμωμένη με μεράκι από άξιες ζαγορίσιες μαγείρισσες που έχουν ψήσει τα χεράκια τους χιλιάδες αλευρόπιτες. Και παρόλο που είναι ένα πολύ απλό φαγάκι στην παρασκευή του, δεν είχα αποτολμήσει ποτέ να το φτιάξω από φόβο ότι δεν θα είχε αυτήν την ιδιαίτερη γεύση που έχει όταν το απολαμβάνεις στο Ζαγόρι.
Τελικά το αποφάσισα. Και δειλά-δειλά είπα κι εγώ να εκτελέσω τη συνταγή της ανυπέρβλητης μαγείρισσας κυρίας Μίκας που είχε την καλοσύνη να μου περιγράψει την αλευρόπιτα που με είχε φιλέψει πριν από χρόνια. Βέβαια η περιγραφή ήταν αυτή που δίνουν οι παλιές μαγείρισσες όταν τους ζητάς συνταγή: όσο πάρει, να χυλώσει, με το μάτι και τέτοια. Παρόλ’ αυτά έκανα ό,τι μπορούσα και νομίζω ότι το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. Μια πιτούλα λεπτή, φίνα, κριτσανιστή και μυρωδάτη!
Κι έτσι μοιράζομαι μαζί σας τη συνταγή με χαρά. Για το ρηχό ταψί του φούρνου θα χρειαστούμε:
3 αβγά
2 κούπες αλεύρι σκληρό ή για όλες τις χρήσεις
1,5 κούπα νερό και μισή κούπα γάλα (ή 2 ποτήρια νερό όπου ανακατεύουμε μισό κεσεδάκι γιαούρτι)
λίγο λάδι έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (όσο σε μια σαλάτα)
λίίίίίγο αλάτι
βούτυρο για το ταψί και για την επιφάνεια
200-250 γραμμάρια τυρί φέτα
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς έχοντας βάλει μέσα και το ταψί που θα χρησιμοποιήσουμε.
Χτυπάμε τα αβγά.
Προσθέτουμε λίγο αλάτι και το λάδι.
Προσθέτουμε το νερό με το γάλα ή το νερό με το γιαούρτι και ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε. Το αποτέλεσμα είναι ένας χυλός αρκετά υδαρής.
Βγάζουμε το ταψί από το φούρνο και το βουτυρώνουμε με προσοχή να μην καούμε.
Ρίχνουμε τον χυλό και από πάνω τη φέτα σε κομματάκια και λίγο βούτυρο επίσης σε κομματάκια.
Ψήνουμε στους 180 με 200 βαθμούς μέχρι να ροδίσει.