Και σκέφτηκα: Δεν βάζω στο κομπιούτερ ένα μάθημα ιστορίας και καθώς θα το ακούω και θα το απολαμβάνω να φτιάξω κι ένα ωραίο, μυρωδάτο, παραδοσιακό πρασοσέλινο; Ω, ναι, αγαπητοί μου! Συνηθισμένη μια ζωή στο multitasking απολαμβάνω τις παράλληλες εργασίες. Έτσι λοιπόν ακούγοντας βυζαντινή ιστορία, επιδόθηκα σε ποίηση πρασοσελίνου φίνου και απολαυστικού που, επειδή δεν μπορώ να το κρατήσω μόνο για μένα, καθότι καλοφαγού μεν αλλά όχι μοναχοφάισσα, μοιράζομαι με χαρά μαζί σας:
Για μια κατσαρόλα για 6 μερίδες χρειαζόμαστε (πάνω-κάτω):
5-6 πράσα
μισό κιλό σέλινο (στην περίπτωση έβαλα σελινόριζα, σέλινο και σέλερι)
3-4 καρότα
2 πατάτες
αλατοπίπερο
1/2 φλυτζάνι λάδι
1 φλυτζάνι νερό
Και για το αβγολέμονο, αν το επιθυμούμε:
1 αβγό
1 λεμόνι (χυμός και ξύσμα)
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα νερό και το αφήνουμε μέχρι να βράσει, προκειμένου να ζεματίσουμε το πράσο και το σέλινο.
Χοντροκόβουμε τα πράσα και τα πλένουμε καλά με χλιαρό νερό, για να φύγουν τα χώματα. Δεν τα στραγγίζουμε αδειάζοντάς τα στο σουρωτήρι, αλλά βγάζοντάς τα από το σκεύος που τα πλένουμε με τρυπητή κουτάλα. Έτσι μένει στον πάτο του σκεύους το χώμα τους. Επαναλαμβάνουμε το πλύσιμο όσο χρειάζεται, ώστε το νερό που μένει να είναι πεντακάθαρο. Τα μεταφέρουμε στην κατσαρόλα με το νερό που βράζει, ανακατεύουμε, και, από τη στιγμή που θα ξαναρχίσει ο βρασμός, αφήνουμε για 1 λεπτό και στραγγίζουμε.
Κάνουμε το ίδιο με το σέλινο και το σέλερι (όχι όμως με τη σελινόριζα).
Πλένουμε, καθαρίζουμε και χοντροκόβουμε τις πατάτες, τα καρότα και τη σελινόριζα.
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το λάδι και ρίχνουμε όλα τα λαχανικά. Αλατοπιπερώνουμε. Ρίχνουμε 1 φλυτζάνι νερό. Ανακατεύουμε. Όταν φτάσει σε σημείο βρασμού, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο ελάχιστο, βάζουμε το καπάκι και αφήνουμε το φαγάκι μας να μαγειρευτεί ήσυχα-ήσυχα για 40 λεπτά.
Αν θέλουμε να προσθέσουμε αβγολέμονο, χτυπάμε ένα αβγό και προσθέτουμε το ξύσμα και τον χυμό του λεμονιού. Προσθέτουμε σιγά-σιγά 2-3 κουταλιές της σούπας ζουμί από το φαγητό μας στο μείγμα του αβγού με το λεμόνι και χύνουμε το όλον στην κατσαρόλα. Για να μην γίνουν όλα νιανιά, σείουμε με προσοχή την κατσαρόλα, για να δημιουργηθεί μικρή τρυκυμία εντός της και να αναμειχθούν τα ωραία μας μυρωδάτα υλικά.
Σερβίρουμε συγκρατώντας τους σιελογόνους αδένες μας που μπαίνουν σε mode υπερλειτουργίας και απολαμβάνουμε, προσέχοντας να μην κατακαούμε, συνοδεύοντας το φαγάκι μας με ωραίο προζυμένιο ψωμάκι και τυρί φέτα. Καλή σας όρεξη!
