Ζω σε μια περιοχή με πολλές νεραντζιές. Που είναι δίφορες και τα ανθάκια τους σκορπίζουν τη μοσχοβολιά τους (και τις αντίστοιχες αλλεργίες) δυο φορές τον χρόνο. Νεραντζιές παντού, στους δρόμους, στους κήπους, στις νησίδες, στα πάρκα. Όποιος έρχεται από βόρειες χώρες και βλέπει κατάφορτα τα δέντρα με νεράντζια αναρρωτιέται πώς αυτοί οι κάτοικοι αφήνουν αυτά τα ζουμερά δώρα της φύσης να μαραίνονται πάνω στα δέντρα και τελικά να πέφτουν και να λερώνουν τα πεζοδρόμια. Αυτά σκεφτόμουν τις προάλλες καθώς φταρνιζόμουν δυνατά και σκούπιζα τη μύτη και τα μάτια μου. Και ξαφνικά έλαμψε εντός της ταραγμένης από τα φταρνίσματα κεφαλής μου η ιδέα: Θα φτιάξω μαρμελάδα νεράντζι! Και ως άλλη κοκκινοσκουφίτσα κατέβηκα με το καλαθάκι μου στον κήπο και μάζεψα 7 νεράντζια. Έβγαλα και από το ψυγείο 2 ωραία πορτοκάλια και ένα λεμόνι, όλα βιολογικής καλλιέργειας. Και έφτιαξα την ωραιότερη μαρμελάδα νεράντζι που έχω φάει ποτέ και τη μοιράζομαι με χαρά μαζί σας.
Χρειαζόμαστε:
Γύρω στο 1,5 κιλό νεράντζια (σ’ αυτήν την ποσότητα μπορούμε να συμπεριλαμβάνονται και κανα-δυό πορτοκάλια και ένα λεμόνι) Εννοείται ότι αν βάλετε μια ποικιλία εσπεριδοειδών, θα φτιάξετε τον ορισμό της μαρμελάδας!
Γύρω στο 1,5 κιλό ζάχαρη Ναι, βάζω αρκετή αν πρόκειται για τα πικρά και ξυνά νεράντζια. Αν όμως φτιάξετε μαρμελάδα μόνο με γλυκά πορτοκάλια, σας προτείνω να μειώσετε τη ζάχαρη στα 1.200 γραμμάρια.
Πλένουμε όλα τα φρούτα καλά. Τα ξύνουμε πλημμελώς και, εννοείται, κρατάμε το θείο αυτό ξύσμα σε μεριδούλες στην κατάψυξη και το χρησιμοποιούμε όπου χρειαζόμαστε ξύσμα εσπεριδοειδών σε φαγητά και γλυκά. Ιδανικά ξύνουμε και το άσπρο στο εσωτερικό της φλούδας.
Τα βάζουμε σε μπωλ με κρύο νερό.
Καθαρίζουμε τις φλούδες τους όπως καθαρίζουμε ένα πορτοκάλι.
Τις βάζουμε τη μια πάνω στην άλλη 3-4 μαζί και με κοφτερό μαχαίρι τις κόβουμε σε ψιλές-ψιλές λωρίδες.
Τις βάζουμε σε μπωλ με κρύο νερό από τη βρύση που κάθε λίγο (κάθε 10 λεπτά περίπου) στραγγίζουμε και ξαναγεμίζουμε με κρύο νερό. Αυτό γίνεται 3-4 φορές.
Παράλληλα κόβουμε το εσωτερικό των φρούτων στα δύο, τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα, τα στίβουμε κακήν-κακώς τα βάζουμε μέσα μαζί με τα κουκούτσια (αυτά έχουν την πηκτίνη, γι’ αυτό τα χρειαζόμαστε και δεν τα πετάμε). Προσθέτουμε 2 ποτήρια νερό και τα βάζουμε όπως είναι να βράσουν σε μέτρια φωτιά για μισή περίπου ώρα. Αφήνουμε λίγο να κρυώσει και σουρώνουμε καλά, για να βγάλουμε όσο περισσότερο ζουμί γίνεται. Πετάμε το εσωτερικό των φρούτων και τα κουκούτσια.
Στραγγίζουμε τις φλούδες και τις βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα, προσθέτουμε το ζουμί που σουρώσαμε, 2 ποτήρια νερό και τη ζάχαρη.
Ανακατεύουμε καλά με μια ξύλινη κουτάλα και βάζουμε σε δυνατή φωτιά προσέχοντας να μην κολλήσει ούτε η ζάχαρη ούτε τα φρούτα. Μόλις αρχίσει ο βρασμός μετριάζουμε τη φωτιά και ανακατεύουμε κάθε τόσο. Είμαστε συνέχεια από πάνω, γιατί η μαρμελάδα αφρίζει και φουσκώνει. Δεν ανακατεύουμε υπερβολικά, γιατί παίρνει πολύ αέρα και δεν φτάνει γρήγορα σε θερμοκρασία πήξεως, oh yes!
Μετά από 40 λεπτά περίπου οι μπουρμπουλήθρες είναι μεγαλύτερες και σκάνε λίγο πιο νωχελικά από πριν. Αν έχουμε θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής, καλό είναι να το χρησιμοποιήσουμε, γιατί με το μάτι δεν πρόκειται να πειστούμε εύκολα ότι αυτό το υδαρές μείγμα είναι έτοιμη μαρμελάδα. Σε θερμοκρασία 106 βαθμών η μαρμελάδα μας είναι έτοιμη. Αν δεν χρησιμοποιούμε θερμόμετρο, βάζουμε σ’ ένα πιάτο μια κουταλίτσα από το ζουμί και το βάζουμε στην κατάψυξη για 1 λεπτό. Βγάζουμε και σπρώχνουμε το σιρόπι με το δάχτυλό μας. Αν ρυτιδιάσει, σβήστε τη φωτιά επί τόπου. Η μαρμελάδα σας είναι έτοιμη.
Μην κάνετε το λάθος που έκανα την πρώτη φορά και βάλετε τη μαρμελάδα στα βαζάκια. Η πικρά εμπειρία με δίδαξε ότι έχουν δίκιο οι παλιότεροι που ξαναδένουν τη μαρμελάδα την επομένη. Κάνετε την καρδιά σας πέτρα και, αφού βγάλετε μια σταλίτσα, για να δοκιμάσετε αφού κρυώσει, καλύπτετε την κατσαρόλα με το καπάκι της και την αφήνετε να κοιμηθεί.
Την επομένη την ξαναβράζετε. Ανακατεύετε πάλι με μέτρο και, μόλις φτάσει στους 105 βαθμούς, ή αν δεν χρησιμοποιείτε θερμόμετρο, μόλις βράσει για 1-2 λεπτά, τη βγάζετε από τη φωτιά. Η μαρμελάδα σας είναι έτοιμη.
Αποστειρώνετε τα βαζάκια και καπάκια βάζοντάς τα ανοιχτά επάνω σε πετσέτα στο ταψί σε κρύο φούρνο. Τον ανάβετε και, από τη στιγμή που θα φτάσει στην θερμοκρασία των 140 βαθμών, αφήνετε για 15 λεπτά.
Γεμίζετε τα βαζάκια, τα κουμπώνετε και τα αφήνετε να κρυώσουν αναποδογυρισμένα, για να μην παίρνουν αέρα καθώς κρυώνουν και συστέλλεται ο αέρας που έχουν μέσα.
Η μαρμελάδα αυτή κρατάει πολύν καιρό σε δροσερό ντουλάπι. Εννοείται, ότι κάθε φορά που ανοίγετε ένα καινούργιο βαζάκι, ελέγχετε το περιεχόμενο, μήπως παρόλες τις προφυλάξεις έχει χαλάσει. Τα ανοιγμένα βαζάκια τα διατηρούμε στο ψυγείο. Απολαύστε αυτήν τη θεία μαρμελάδα μόνη της, σε ωραίο προζυμένιο ψωμί αλειμμένο με βούτυρο ή με μαλακό κατσικίσιο τυρί. Με ό,τι μείνει, αν μείνει, ποιήστε θεία πάστα φλώρα!
